shaparakha86.blogfa.com

cafeix.blogfa.com

کافه ایکس - کافنوشت 11

http://www.cafeix.blogfa.com/post-11.aspx

من زشتم یا زیبا؟ این سوالیه که ذهن بسیاری از افراد رو کمابیش مشغول خودش میکنه و صد البته خانمها رو بیشتر از آقایون. نه خداییش، شمایی که الان دارید این مطلب رو میخونید احساس میکنید خوشگلید یا زشت؟ از طرف دیگه ممکنه شما جزء اوندسته از آدمایی باشید که زشتن اما فکر میکنن خوشگلن! یا اونایی که خوشگلن اما فکر میکنن زشتن! شایدم در مجموع خوشگلید اما لعنت براین دماغ، که هر چی بدبختی دارید از اونه! یا شکمی که بزرگه یا قد کوتاهی که با کفشهای پاشنه بلند پنهانش میکنید! اکثرا مشتری پروپاقرص آینه ها رو کسایی تشکیل میدن ...

cafeix.blogfa.com

کافه ایکس

http://www.cafeix.blogfa.com/8912.aspx

بعداز یه مدت خیلی طولانی و بعد از اتفاقاتی که همه رو درگیر کرد کرکره کافه رو بالا کشیدیم. اتفاقات چندان خوشایند نبود تا بخوام بگم.اما عزیزی از بینمون رفت.خدا رحمتش کنه. روزای اول رفتنش کلا گروه از هم پاشید و دلایل خاص خودش رو داشت،اما حالا با کمک هم دوباره شروع. البته بماند که دلمون واسه دوست خوبی که واسه همیشه از پیشمون رفت تنگ میشه اما خب.دنیاس و. چاره ای نیست جز تحمل! تو این 4،5 ماه کلی اتفاق افتاد و کاروکاسبی کافه هم تعریفی نداشت اما با شروع سال جدید تصمیم گرفتیم. چی شد ما شدیم کا فه ایها؟

cafeix.blogfa.com

کافه ایکس - کافنوشت10

http://www.cafeix.blogfa.com/post-10.aspx

درد من تنهايي نيست. بلكه مرگ ملتي است كه گدايي را قناعت،. بي عرضگي را صبر و با تبسمي بر لب اين حماقت را حكمت خداوند مي نامند. نوشته شده در پنجشنبه ۱۸ شهریور۱۳۸۹ساعت توسط سهراب. میزها دو نفری هستند. تا حد امکان و تا جایی که جا دارد، میزها از هم دورند. سرها به هم نزدیکند و همه پچ پچ میکنند. به جز صدای موسیقی و قهوه جوش، دیگر صدایی نمی رسد. اینجا تهران است، کافه ایکس سال 1389. چی شد ما شدیم کا فه ایها؟ بچه های کافه ایکس.

cafeix.blogfa.com

کافه ایکس - فضای کافه ایکس

http://www.cafeix.blogfa.com/cat-2.aspx

در ماشین رو قفل میکنه.بالاخره جاپارک پیدا کرده.اینه بغل ماشین رو می ده تو.زیره سایه یه درخت پارک کرده! کوچه باریکه.بن بسته.قدم برمی داره.اروم.محکم.مثله همیشه. داره می ره به سمت انتهای بن بست.کوچه ی دنجیه. یه مغازه ته کوچس.دیوارای اجر سه سانتی.دو طبقس.طبقه بالا دو تا پنجره داره.پرده هاش کلفته. دورتادور پنجره ها رو پیچک های خودرو پر کرده! جلوی مغازه می ایسته. ویترین شیشه ای بزرگ.دودیه.تو خیلی دیده نمی شه. در چوبی.بی تابلو.فقط یه پلاک.227. در باز می شه.صدای برخورد در با زنگوله اویزون شده. اینجا غریبه ای وجو...

cafeix.blogfa.com

کافه ایکس - کافنوشت 14

http://www.cafeix.blogfa.com/post-14.aspx

بعداز یه مدت خیلی طولانی و بعد از اتفاقاتی که همه رو درگیر کرد کرکره کافه رو بالا کشیدیم. اتفاقات چندان خوشایند نبود تا بخوام بگم.اما عزیزی از بینمون رفت.خدا رحمتش کنه. روزای اول رفتنش کلا گروه از هم پاشید و دلایل خاص خودش رو داشت،اما حالا با کمک هم دوباره شروع. البته بماند که دلمون واسه دوست خوبی که واسه همیشه از پیشمون رفت تنگ میشه اما خب.دنیاس و. چاره ای نیست جز تحمل! تو این 4،5 ماه کلی اتفاق افتاد و کاروکاسبی کافه هم تعریفی نداشت اما با شروع سال جدید تصمیم گرفتیم. چی شد ما شدیم کا فه ایها؟

otagheshelakhte.blogfa.com

اتاق کوچک خاطرات - دست نوشته

http://www.otagheshelakhte.blogfa.com/post-5.aspx

به صد دفتر نشاید گفت شرح درد مشتاقی. امروز دومين امتحان رو هم به خوبي پشت سر گذاشتيم.خدا کنه تا آخرش همينجوري پيش بره. وقتي فکر ميکنم از يک طرف خوشحال ميشم که داريم از دست مدرسه راحت ميشيم و دوازده سال. درس رو پشت سر گذاشتيم اما از يک طرف دلم برا روزاي خوبي که با رفقا داشتيم تنگ ميشه. برا شوخي هايي که سر کلاس ميکرديم برا تقلبهايي که سر امتحانا ميکرديم برا کلاس پيچوندنا. برا خيلي چيزا. چقدر زود ميگزره.يه جا نوشته بود و ناگهان چه زود دير ميشود. واقعا زود دير ميشه. دست نوشته هاي يه دختره.

otagheshelakhte.blogfa.com

اتاق کوچک خاطرات - تلاش برای فردایی بهتر

http://www.otagheshelakhte.blogfa.com/post-12.aspx

به صد دفتر نشاید گفت شرح درد مشتاقی. تلاش برای فردایی بهتر. هوا بدجورى توفانى بود و آن پسر و دختر کوچولو حسابى مچاله شده بودند. هردو لباس هاى کهنه و گشادى به تن داشتند و پشت در خانه مى لرزیدند. پسرک پرسید: ببخشین خانم! شما کاغذ باطله دارین. بعد یک فنجان شیرکاکائو و کمى نان برشته و مربا به آنها دادم و مشغول کار خودم شدم. زیر چشمى دیدم که دختر کوچولو فنجان خالى را در دستش گرفت و خیره به آن نگاه کرد. بعد پرسید:. شما پولدارین نگاهى به روکش نخ نماى مبل هایمان انداختم و گفتم: من اوه نه! فنجان هاى سفالى آبى رنگ...

otagheshelakhte.blogfa.com

اتاق کوچک خاطرات - اولین تجربه

http://www.otagheshelakhte.blogfa.com/post-4.aspx

به صد دفتر نشاید گفت شرح درد مشتاقی. ساعت10:30صبح 5بهمن بود.برف شديدي مي اومد خيابونها تقريبا تمامشون سفيد شده بودن.عليرضا چون بايد ميرفت بانک زودتر از مدرسه اجازه گرفته بود. بعد از کلي معتلي توي سرما يک تاکسي گيرش اومد سوار تاکسي شد.سر چهار راه دوم ماشين پشتي سور خورد و زد پشت تاکسي.راننده پياده شد تا ببينه چه اتفاقي افتاده. عليرضا:اينم از شانس ما زودتر اومديم که به بانکها برسيم که با اين اوضاع بعيد ميدونم. دختر جوون:آخه من کارمند بانکم،ميخوايد با هم بريم بانک ما کارتون رو براتون انجام بدم. وعليرضا هم ج...

otagheshelakhte.blogfa.com

اتاق کوچک خاطرات

http://www.otagheshelakhte.blogfa.com/8903.aspx

به صد دفتر نشاید گفت شرح درد مشتاقی. دردهای من نگفتنی است. دردهای من نهفتنی است. گرچه مثل دردهای مردم زمانه نیست. درد مردم زمانه است. مردمی که چین پوستینشان. مردمی که رنگ روی آستینشان. جلد کهنه ی شناسنامه هایشان. من ولی تمام استخوان بودنم. لحظه های ساده ی سرودنم. شانه های خسته ی غرور من. تکیه گاه بی پناهی دلم شکسته است. کتف گریه های بی بهانه ام. بازوان حس شاعرانه ام. دردهای کهنه ی لجوج. حرف حرف درد را. در دلم نوشته است. با گلم سرشته است. پس چگونه سرنوشت ناگزیر خویش را رها کنم؟ رنگ و بوی غنچه ی دل است.

otagheshelakhte.blogfa.com

اتاق کوچک خاطرات - دردهای من نگفتنی است

http://www.otagheshelakhte.blogfa.com/post-13.aspx

به صد دفتر نشاید گفت شرح درد مشتاقی. دردهای من نگفتنی است. دردهای من نهفتنی است. گرچه مثل دردهای مردم زمانه نیست. درد مردم زمانه است. مردمی که چین پوستینشان. مردمی که رنگ روی آستینشان. جلد کهنه ی شناسنامه هایشان. من ولی تمام استخوان بودنم. لحظه های ساده ی سرودنم. شانه های خسته ی غرور من. تکیه گاه بی پناهی دلم شکسته است. کتف گریه های بی بهانه ام. بازوان حس شاعرانه ام. دردهای کهنه ی لجوج. حرف حرف درد را. در دلم نوشته است. با گلم سرشته است. پس چگونه سرنوشت ناگزیر خویش را رها کنم؟ رنگ و بوی غنچه ی دل است.