space-of-smile.blogspot.com

razem-razniej.blogspot.com

Siedzimy na dachu, bawimy się powietrzem: sierpnia 2012

http://razem-razniej.blogspot.com/2012_08_01_archive.html

Czwartek, 30 sierpnia 2012. Biednemu zawsze wiatr w oczy. No i moja nadzieja prysła jak mydlana bańka. I tu nawet nie chodzi o to, że mnie w tej pracy nie chcieli! Tylko nie dam rady. Jadę dzisiaj na rozmowę. Droga zajęła mi 2,5 godziny w jedną stronę. Miałam być na 10.00, więc z domu wyszłam o 7.00, bo 7.20 miałam pociąg. Z pociągu przesiadłam się na tramwaj, a z tramwaju na podmiejski autobus, który oczywiście zdążył mi uciec i na następny musiałam czekać. 40 min. Strasznie mi było żal, bo tak mi się f...

razem-razniej.blogspot.com

Siedzimy na dachu, bawimy się powietrzem: marca 2014

http://razem-razniej.blogspot.com/2014_03_01_archive.html

Czwartek, 6 marca 2014. A teraz o panu D. słów kilka. Obiecałam to napiszę :). Żeby wszystko zrozumieć, musimy cofnąć się do listopada 2013. Miałabym wrócić po 3 latach do faceta, który rzec można mnie wystawił i musiałam oddać mu pierścionek zaręczynowy? W każdym razie po tym epizodzie zaczęło się też psuć już między mną a K. No i coraz częściej nawiedzały mnie myśli, że może K. nie jest tym jedynym i że może spotkam jeszcze kogoś innego. Ciągle nie myślałam tutaj o panie D. Sylwestra spędzam z przyjaci...

razem-razniej.blogspot.com

Siedzimy na dachu, bawimy się powietrzem: czerwca 2013

http://razem-razniej.blogspot.com/2013_06_01_archive.html

Piątek, 28 czerwca 2013. Pamięta mnie tutaj ktoś jeszcze? Z przykrością stwierdzam, że nie mam czasu na blogowanie. Za dużo się dzieje. Jeśli jednak ktoś jest zainteresowany kontaktem ze mną, to znajdziecie mnie na tym blogu. Bloggerów, których blogi są zamknięte poproszę o nowe zaproszenia na adres: magicznaksiazka@gmail.com. Równocześnie przepraszam za nie zagladanie i niekomentowanie Waszych notek. Pozdrawiam i mam nadzieję do przeczytania! Bo umrzeć to zbyt mały powód aby przestać kochać:*. Nawet nie...

razem-razniej.blogspot.com

Siedzimy na dachu, bawimy się powietrzem: września 2012

http://razem-razniej.blogspot.com/2012_09_01_archive.html

Piątek, 28 września 2012. Piosenka prawdę Ci powie. Och, wiem, wiem. Wszyscy już dawno zapomnieli, że istniała taka zabawa, a ja dopiero teraz biorę w niej udział. Jakoś wcześniej nie miałam czasu, by chwilę na spokojnie usiąść i pogrzebać w mojej muzycznej szafie. 1 Czy weźmiesz ślub? Żoną miałam być, miał być ślub. Już zaprosiłam gości, kapela z rodzinnych stron. Miała tam grać polkę na dwa. Matki pobłogosławiły dawno nam. Był umówiony ksiądz, bukiet mi. Przywieźli z białych róż,. Żyję zawsze jak chcę,.

razem-razniej.blogspot.com

Siedzimy na dachu, bawimy się powietrzem: września 2013

http://razem-razniej.blogspot.com/2013_09_01_archive.html

Środa, 4 września 2013. Na urlop nadszedł czas. Jutro wielkie pakowanie, a w piątek nasz pierwszy raz. z samolotem. Każda wcześniejsza podróż zagraniczna odbywała się autokarem, ale teraz stwierdziliśmy, że Bułgaria to jednak za daleko na jazdę i lecimy :). Odezwę się po powrocie :). Bo umrzeć to zbyt mały powód aby przestać kochać:*. W programach informacyjnych jest pełno wiadomości o wypadkach, pożarach, powodziach i innych nieszczęściach. I zazwyczaj jest tak, że myślimy sobie w duchu. To nie tak, że ...

razem-razniej.blogspot.com

Siedzimy na dachu, bawimy się powietrzem: lutego 2013

http://razem-razniej.blogspot.com/2013_02_01_archive.html

Niedziela, 24 lutego 2013. Jakoś tak to, co teraz się ze mną dzieje zupełnie do mnie nie pasuje. Zrobiło się jakoś tak mało optymistycznie. Smutno, może trochę depresyjnie. Nic już nie cieszy. I nie jest to ot, tak z wymysłu, znikąd i bez przyczyny. Nic nie dzieje się bez przyczyny. Jeden wielki zamęt w głowie. Sama nie wiem czego chcę. Brakuje mi konsekwencji, brakuje mi samozaparcia i pomysłów. Jestem rozdarta pomiędzy tym, co wydaje się być słuszne, a tym co roi mi się w głowie. Sobota, 16 lutego 2013.

razem-razniej.blogspot.com

Siedzimy na dachu, bawimy się powietrzem: Kompletna rewolucja!

http://razem-razniej.blogspot.com/2014/01/kompletna-rewolucja.html

Piątek, 10 stycznia 2014. Przepraszam, że tyle czasu mija od obietnicy notki, ale naprawdę mam w życiu takie zamieszanie,że och! Tak więc w grudniu rozstałam się z K. To była moja decyzja i wcale jej nie żałuję. :P. Za to wróciłam do D. Tak, pamiętacie go? Niektóre z Was na pewno, w końcu byliśmy już zaręczeni :P W związku z tym w domu mam sajgon i pole bitwy. :P. Zmieniłam pracę, nadal studiuję zaocznie. Moja magisterka stoi w miejscu. Tragedia. Chodzę 5 m nad Ziemią, głowa w chmurach :). Co się stało, ...

razem-razniej.blogspot.com

Siedzimy na dachu, bawimy się powietrzem: grudnia 2013

http://razem-razniej.blogspot.com/2013_12_01_archive.html

Środa, 18 grudnia 2013. Jak trwoga to do bloga? Znów mi systematyczne pisanie nie wyszło i znów większość z was zapomniała już pewnie o Optymistycznej. Czy ktoś jeszcze mnie pamięta i ma ochotę czytać moje notki? Jeśli tak, to usystematyzuję wszystko i. wrócę, od nowego roku bowiem zaczynam nowy rozdział w życiu i czas wszystko sobie dokładnie poukładać. Bo umrzeć to zbyt mały powód aby przestać kochać:*. Push Up Punya Manfaat yang Besar. Big girl doesn't cry. Przeczytam 52 książki w roku 2015. Swobodnie...

razem-razniej.blogspot.com

Siedzimy na dachu, bawimy się powietrzem: A teraz o panu D. słów kilka.

http://razem-razniej.blogspot.com/2014/03/a-teraz-o-panu-d-sow-kilka.html

Czwartek, 6 marca 2014. A teraz o panu D. słów kilka. Obiecałam to napiszę :). Żeby wszystko zrozumieć, musimy cofnąć się do listopada 2013. Miałabym wrócić po 3 latach do faceta, który rzec można mnie wystawił i musiałam oddać mu pierścionek zaręczynowy? W każdym razie po tym epizodzie zaczęło się też psuć już między mną a K. No i coraz częściej nawiedzały mnie myśli, że może K. nie jest tym jedynym i że może spotkam jeszcze kogoś innego. Ciągle nie myślałam tutaj o panie D. Sylwestra spędzam z przyjaci...

razem-razniej.blogspot.com

Siedzimy na dachu, bawimy się powietrzem: grudnia 2012

http://razem-razniej.blogspot.com/2012_12_01_archive.html

Czwartek, 27 grudnia 2012. Refleksje o tym, co było. Kiedy kończy się jakiś okres w moim życiu, zawsze nachodzą mnie refleksje o tym, co było. Chcąc nie chcąc 2012 rok dobiega końca. Ostatnio usiadłam sobie wygodnie na kanapie i przed oczami mignęły mi wydarzenia tego roku. Z pewnością mogę go zaliczyć do bardzo udanych. Jest w tym ziarenko prawdy, choć szczerze mówiąc oprócz świetnego sylwestra, styczeń przyniósł nam czas kłótni. To był pierwszy taki czas w naszym związku. Po powrocie fantastyczna wiado...