kd3penma.blogspot.com
*Κάνοντας όνειρα για τη ζωή που ξέχασα να ζήσω: Σεπτεμβρίου 2011
http://kd3penma.blogspot.com/2011_09_01_archive.html
Κάνοντας όνειρα για τη ζωή που ξέχασα να ζήσω. Σαν αερικό θα ζήσω. Πέμπτη, 29 Σεπτεμβρίου 2011. Βαλίτσες, τσιγάρα, εισιτήρια, σκουπίδια, περιστέρια ψάχνουν για σουσάμια, και δυο ζευγάρια μάτια που δακρύζουν στο μεγάλο αντίο. Τι λες; Σε 12 λεπτά αναχωρεί το τραίνο Θεσσαλονίκη-Αλεξανδρούπολη. Τι λες; Προλαβαίνουμε;. Άραγε από ποιο καρουζέλ να το έσκασε;. 8220;Δεν θέλω να μπαίνω στις ψυχές των ανθρώπων. Με λασπωμένα παπούτσια. Αν. Το κάνει σε εμένα εξαγριώνομαι.”. Ένα παιδί μετράει τ'άστρα. Μοιραστείτε το σ...
kd3penma.blogspot.com
*Κάνοντας όνειρα για τη ζωή που ξέχασα να ζήσω: rain instrument*
http://kd3penma.blogspot.com/2011/10/rain-instrument.html
Κάνοντας όνειρα για τη ζωή που ξέχασα να ζήσω. Σαν αερικό θα ζήσω. Πέμπτη, 20 Οκτωβρίου 2011. Κάποτε μου είπες πως το φθινόπωρο είναι θάνατος. Κι εγώ σε είχα αντικρούσει με τόσα πιστοποιητικά ζωής. Και μετά τρέχεις και βρέχεσαι και πλατσουρίζεις. Νιώθεις στα πάνινα παπούτσια σου το νερό να ρέει. Και τρέχεις. Και γελάς. Και η ψυχή σου γεμίζει βροχή και ψιχάλα. Και τρέχεις. Και γελάς. Πιστοποιητικό ζωής. Α ρ α ι έ ς . .”. Ένα παιδί μετράει τ'άστρα. Αποστολή με μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου. Lost in the ...
kd3penma.blogspot.com
*Κάνοντας όνειρα για τη ζωή που ξέχασα να ζήσω: Ιουνίου 2011
http://kd3penma.blogspot.com/2011_06_01_archive.html
Κάνοντας όνειρα για τη ζωή που ξέχασα να ζήσω. Σαν αερικό θα ζήσω. Σάββατο, 25 Ιουνίου 2011. Ο κόσμος είναι αδιάφορος. Κλείνεται σε ένα κλουβί και αραδιάζει γύρω γύρω αισιόδοξα μηνύματα. Κι εγώ σαν να οφείλω να είμαι εκεί να τα λάβω. Πάντα. Να μην λείπω. Τα χρώματα του κόσμου είναι μουντά. Φοράνε όλοι χρωματιστά ρούχα λες και θέλουν να συνυπάρξουν με το καλοκαίρι. Γίνονται κλόουν και στους δρόμους ακούς ψεύτικα γέλια, επιτηδευμένα γέλια. Η ψυχή του κόσμου είναι άδεια. Αφουγκράζομαι τις ψυχές, όλων. Ένα π...
kd3penma.blogspot.com
*Κάνοντας όνειρα για τη ζωή που ξέχασα να ζήσω: Μαΐου 2011
http://kd3penma.blogspot.com/2011_05_01_archive.html
Κάνοντας όνειρα για τη ζωή που ξέχασα να ζήσω. Σαν αερικό θα ζήσω. Σάββατο, 28 Μαΐου 2011. Say it if it's worth savin'me. Κανείς δεν ξέρει πως είναι να μετράς αντίστροφα. Ένα παιδί μετράει τ'άστρα. Αποστολή με μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου. Μοιραστείτε το στο Twitter. Μοιραστείτε το στο Facebook. Πέμπτη, 26 Μαΐου 2011. Έμεινα να μετράω τις στιγμές. Σχεδιάζω την καταστροφή μου. Γύρνα Κι ας χαθώ. Που ξέρεις, μπορεί να συναντηθούμε πάλι σ’εκείνη την παραλία που τώρα μισώ.). Ένα παιδί μετράει τ'άστρα.
kd3penma.blogspot.com
*Κάνοντας όνειρα για τη ζωή που ξέχασα να ζήσω: Ιουλίου 2011
http://kd3penma.blogspot.com/2011_07_01_archive.html
Κάνοντας όνειρα για τη ζωή που ξέχασα να ζήσω. Σαν αερικό θα ζήσω. Σάββατο, 23 Ιουλίου 2011. Μα όταν τελικά αποφασίζουμε με τόση δυσκολία να φύγουμε όλοι δείχνουνε πόσο μας αγαπάνε. Κι αν τον δεις να γέρνει είναι γιατί σε ψάχνει, εσένα που τόσο πιστεύεις σ’αυτόν. Θέλει να σε αποχαιρετήσει, να σε δει για μια τελευταία φορά πριν απαλά γλιστρήσει. Κι εγώ, σου είπα, όταν τελειώσει η μουσική δεν θα είμαι εδώ. Κι εσύ μου έριξες πέντε πρόχειρες νότες για να με κρατήσεις εδώ. Και τώρα που έχουν περάσει 8...Ήλιε,...
kd3penma.blogspot.com
*Κάνοντας όνειρα για τη ζωή που ξέχασα να ζήσω: Χαλασμένες κεραίες*
http://kd3penma.blogspot.com/2011/11/blog-post.html
Κάνοντας όνειρα για τη ζωή που ξέχασα να ζήσω. Σαν αερικό θα ζήσω. Τρίτη, 15 Νοεμβρίου 2011. Κάποιον με ιδιότητες κωδικοποίησης χαλασμένων κεραίων να μην σπάει εκείνους, τους ξακουστούς γυάλινους κόσμους μας. Μα δες λίγο, μόνο λίγο, έξω από το τετράγωνο παράθυρό σου με τις πολύχρωμες κουρτίνες. Δεν υπάρχουν γυάλινοι κόσμοι, βλάκα μου. Ένα παιδί μετράει τ'άστρα. Αποστολή με μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου. Μοιραστείτε το στο Twitter. Μοιραστείτε το στο Facebook. 16 Νοεμβρίου 2011 - 1:46 μ.μ.
kd3penma.blogspot.com
*Κάνοντας όνειρα για τη ζωή που ξέχασα να ζήσω: Νοεμβρίου 2011
http://kd3penma.blogspot.com/2011_11_01_archive.html
Κάνοντας όνειρα για τη ζωή που ξέχασα να ζήσω. Σαν αερικό θα ζήσω. Τρίτη, 15 Νοεμβρίου 2011. Κάποιον με ιδιότητες κωδικοποίησης χαλασμένων κεραίων να μην σπάει εκείνους, τους ξακουστούς γυάλινους κόσμους μας. Μα δες λίγο, μόνο λίγο, έξω από το τετράγωνο παράθυρό σου με τις πολύχρωμες κουρτίνες. Δεν υπάρχουν γυάλινοι κόσμοι, βλάκα μου. Ένα παιδί μετράει τ'άστρα. Αποστολή με μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου. Μοιραστείτε το στο Twitter. Μοιραστείτε το στο Facebook. Εγγραφή σε: Αναρτήσεις (Atom).
kd3penma.blogspot.com
*Κάνοντας όνειρα για τη ζωή που ξέχασα να ζήσω: Ιανουαρίου 2012
http://kd3penma.blogspot.com/2012_01_01_archive.html
Κάνοντας όνειρα για τη ζωή που ξέχασα να ζήσω. Σαν αερικό θα ζήσω. Σάββατο, 21 Ιανουαρίου 2012. Ή να μην ξυπνήσεις. Σαν να σε έβαλαν πριν χρόνια σε μια αιώρα. Όχι σαν να επέλεξες να καθίσεις εκεί. Κι η μοναδική σου επαφή με τους ανθρώπους, το μοναδικό σημάδι που τους έριχνες πως ζεις είναι το πόδι σου που κρέμεται και κουνιέται ρυθμικά. Κι η σκόνη θαμμένη στις γωνίες να σου θυμίζει αυτά που έχασες. Γι’αυτά που έχασες. Ένα παιδί μετράει τ'άστρα. Αποστολή με μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου. Κι εγώ - άδεια.
kd3penma.blogspot.com
*Κάνοντας όνειρα για τη ζωή που ξέχασα να ζήσω: η απώλεια*
http://kd3penma.blogspot.com/2012/01/blog-post_21.html
Κάνοντας όνειρα για τη ζωή που ξέχασα να ζήσω. Σαν αερικό θα ζήσω. Σάββατο, 21 Ιανουαρίου 2012. Ή να μην ξυπνήσεις. Σαν να σε έβαλαν πριν χρόνια σε μια αιώρα. Όχι σαν να επέλεξες να καθίσεις εκεί. Κι η μοναδική σου επαφή με τους ανθρώπους, το μοναδικό σημάδι που τους έριχνες πως ζεις είναι το πόδι σου που κρέμεται και κουνιέται ρυθμικά. Κι η σκόνη θαμμένη στις γωνίες να σου θυμίζει αυτά που έχασες. Γι’αυτά που έχασες. Ένα παιδί μετράει τ'άστρα. Αποστολή με μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου. Cap ou pas cap?
kd3penma.blogspot.com
*Κάνοντας όνειρα για τη ζωή που ξέχασα να ζήσω: Απριλίου 2011
http://kd3penma.blogspot.com/2011_04_01_archive.html
Κάνοντας όνειρα για τη ζωή που ξέχασα να ζήσω. Σαν αερικό θα ζήσω. Τετάρτη, 27 Απριλίου 2011. Do you see what we've done? Σ’αρέσει εδώ που φτάσαμε τώρα? Τότε Που μου απάντησες πως το φοβάσαι αυτό γιατί τρομάζεις όταν ο ουρανός είναι κατάμαυρος και το φεγγάρι δεν είναι πουθενά, όταν το αναζητάς αλλά δεν το βλέπεις, όταν αυτή η μαυρίλα του ουρανού, αυτή η μονότονη μαυρίλα, λερώνει την καρδιά σου. Γι’ αυτό. Τώρα. Οδηγηθήκαμε. Εδώ. Έπρεπε να μείνεις να με βοηθήσεις.). I cry when angels deserve to die-. Πόσο ...
