dreaming-in-the-mist.blogspot.com
Ένα λιβάδι μέσα στην ομίχλη που ονειρεύεται: Το άδειο σπίτι
http://dreaming-in-the-mist.blogspot.com/2015/07/blog-post_30.html
Πέμπτη, 30 Ιουλίου 2015. Αυτός που τους χτύπησε την πόρτα. Δεν ήταν ένας συνηθισμένος επισκέπτης. Ήταν αυτός πυο αδειάζει τα σπίτια. Από τη σκιά των ανθρώπων. Τον βάλαν μέσα και τον κέρασαν γλυκό. Ύστερα τους πήρε από το χέρι κι έφυγαν. Κι όλα τα πράγματα του σπιτιού όλα τα έπιπλα. Στη θέση τους έμειναν όπως ήταν. Δεν είναι αλήθεια ότι αναπολούν ή λυπούνται,. Δεν έχουν αισθήματα όπως φαντάζονται μερικοί,. Τα πράγματα είναι πράγματα, τίποτε άλλο. Απλά, οι πολυθρόνες δείχνουν μάταιες. Το πρόσωπο του θανάτου.
dreaming-in-the-mist.blogspot.com
Ένα λιβάδι μέσα στην ομίχλη που ονειρεύεται: Rock υπόκρουση
http://dreaming-in-the-mist.blogspot.com/2015/05/rock.html
Σάββατο, 16 Μαΐου 2015. Παιδιά άνθισαν στο βαθύ μωβ. Γενιά που τις συμβάσεις υπονόμευσε. Και σκληρά μέταλλα έλιωσε. Στη δύναμή τους να βαφτίσει ευαίσθητες χορδές. Πάνω σε ηλεκτρικκές καταιγίδες. Σε πλατείες τ' ουρανού διαδηλώσαν. Η γενιά αυτή δικαιώθηκε. What's the use of anything? Κι αν έπαιζε με ήχους. Τώρα την εμπαίζει η σιωπή. Knocking on Heaven's Door". Λίγη άνοιξη της πεταλούδας η ζωή, όμως άνοιξη! Από τη συλλογή Περβάζει εβδόμου ορόφου, 2015. Ετικέτες Κοινωνία και επανάσταση. Το ιστολόγιο φέρει έν...
bakonika.blogspot.com
Αλεξανδρα Μπακονικα: Μαρτίου 2015
http://bakonika.blogspot.com/2015_03_01_archive.html
Πέμπτη, 26 Μαρτίου 2015. Σε όλο τον όροφο που ήταν το γραφείο σου. Υπήρχε μόνιμα μια ιδιαίτερη, μεθυστική μυρωδιά. Ίσως από προϊόντα κάποιας αντιπροσωπίας μέσα στο κτίριο. Κάθε φορά που περπατούσα στο διάδρομο. Μέχρι την πόρτα σου,. Η μυρωδιά μού φούντωνε τον αισθησιασμό,. Φούντωνε το ήδη ανεξέλεγκτο καρδιοχτύπι μου. Να με υποδεχτείς, σφιχτά να με αγκαλιάσεις. Πιο μεθυστική μυρωδιά στη ζωή μου δεν θυμάμαι. Δημοσιευμένο στη "ΝΕΑ ΕΥΘΥΝΗ" ). Εγγραφή σε: Αναρτήσεις (Atom).
bakonika.blogspot.com
Αλεξανδρα Μπακονικα: Μαΐου 2014
http://bakonika.blogspot.com/2014_05_01_archive.html
Κυριακή, 11 Μαΐου 2014. Ούτε συντριβή, ούτε αγάπη. Μόνο πόθο και λαγνεία έδειξες για μένα. Με τον τρόπο που έκανες έρωτα. Πρόβαλε ξανά η γνώριμη ορμή σου,. Που σε παρέσυρε και σε αφιόνιζε. Με ξεζούμισες από πόθο για το σώμα μου,. Και ήταν ένα είδος αποθέωσης. Που γενναιόδωρα μου χάρισες. Ούτε αγάπη, ούτε αφοσίωση περίμενα από σένα,. Γι’ αυτό όταν μετά από ώρα. Σηκώθηκα από το κρεβάτι για να ντυθώ,. Παγερά με έβλεπες,. Τώρα με κριτικό μάτι για τις ατέλειες. Στο γυμνό σώμα μου. Εγγραφή σε: Αναρτήσεις (Atom).
bakonika.blogspot.com
Αλεξανδρα Μπακονικα: Lovers and Lairs
http://bakonika.blogspot.com/p/lovers-and-lairs.html
He got lost in the thick lushness. Trying to find a path to the sea. We stood above waiting. He climbed back up huffing:. 8220;Let’ s go further, the slope here. But they were fine, they were beautiful,. Uncovered among the trees. One body the two of them,. Joined together.”. Like a valued trophy. Of the most innocent exploration. He pointed out to us the couple later,. When they as well descended to the beach. Χάθηκε στην πυκνή βλάστηση. Να βρει δρομάκι για τη θάλασσα. Εμείς σταθήκαμε ψηλά και περιμέναμε.
bakonika.blogspot.com
Αλεξανδρα Μπακονικα: Ιουλίου 2012
http://bakonika.blogspot.com/2012_07_01_archive.html
Παρασκευή, 6 Ιουλίου 2012. Αραιά τη συναντούσε,. Συνήθως όταν ταξίδευε στην πόλη της. Δεν τη φίλησε, ούτε τη χάιδεψε,. Με τραχύτητα της έκανε έρωτα. Σίγουρος για τον εαυτό του. Όταν σηκώθηκε για να ντυθεί. Της έφερε στο κρεβάτι χαρτομάντιλο,. Χωρίς να το ζητήσει η ίδια,. Για να σκουπίσει τον ιδρώτα της. Ήταν η μόνη κίνηση αβρότητας εκ μέρους του. Ως εραστή δεν τον απέρριπτε τελείως,. Αν κι από διαίσθηση γινόταν επιφυλακτική,. Αμφέβαλλε αν θα συνέχιζαν. Εγγραφή σε: Αναρτήσεις (Atom).
bakonika.blogspot.com
Αλεξανδρα Μπακονικα: Αυγούστου 2012
http://bakonika.blogspot.com/2012_08_01_archive.html
Τρίτη, 28 Αυγούστου 2012. Έχω την αφοσίωσή σου,. Στα τρίσβαθα της ψυχής μου το συνειδητοποιώ. Το μπουφάν σου, που σε λίγο θα βγάλεις,. Τονίζει τις φαρδιές πλάτες σου. Με αγκαλιάζεις. Για προκλητικές κινήσεις. Στην ορμή μας τίποτα να μην είναι βαρετό. Και η τέχνη της πρόκλησης στο κρεβάτι. Φρεσκάρει και τονώνει το συναίσθημα. Έχω την αφοσίωσή σου. Εγγραφή σε: Αναρτήσεις (Atom).
