bradinimonaxia.blogspot.com
Μικρες Σκοτεινες Ιστοριες: Νοεμβρίου 2011
http://bradinimonaxia.blogspot.com/2011_11_01_archive.html
Πέμπτη, 17 Νοεμβρίου 2011. Ανθισες Μεσα Μου,. Μεχρι Που Εβγαλες Αγκαθια Που Με Ξεσκιζουν Σε Καθε Σου Αναμνηση. Αλλα Σε βλεπω Ακομα Σαν Σαδιστικα Ομορφο Ονειρο. Αλλα Για Να Σε Ξεριζωσω. Πρεπει Να Χαθω Κι Εγω Μαζι Σου. Πέμπτη, 3 Νοεμβρίου 2011. Το ωραιότερο όνειρό σου,. Εκείνο που εκπλήρωνε τις πιο βαθιές σου επιθυμίες,. Εκείνο που σε έκανε να χαμογελάς στον ύπνο σου. Αυτό επέλεξε να σκοτώσεις,. Για την πικρή γεύση που σου άφηνε κάθε πρωί στο στόμα. Μαζί με ένα δάκρυ στο μαξιλάρι σου. Μόνο σκοτάδι και σιωπή.
bradinimonaxia.blogspot.com
Μικρες Σκοτεινες Ιστοριες: Δεκεμβρίου 2008
http://bradinimonaxia.blogspot.com/2008_12_01_archive.html
Παρασκευή, 5 Δεκεμβρίου 2008. Τωρα τελευταια η συντροφια μου έρχεται βραδυα που βρεχει. Λες και περιμενουν ποτε θα πιασει βροχη για να εμφανιστουν. Χθες ειχαν μια πολυ παιχνιδιαρικη διαθεση. Τα εβλεπα να στροβιλιζονται και να χορευουν στον χωρο. Πρωτη φορα ενιωθα τοση χαρα στην αυρα τους! Τοσο πολυ που χαμογελουσα κι εγω, χωρις καν να ξερω τι ηταν αυτο το τοσο καλο που ειχε συμβει και τους ειχε δωσει τοση χαρα. Μας θυμαται, Δεν μας ξεχασε! Ειχες δικιο, μας θυμαται! Συνεχισαν να φωναζουν ευτυχισμενα!
bradinimonaxia.blogspot.com
Μικρες Σκοτεινες Ιστοριες: Δεκεμβρίου 2010
http://bradinimonaxia.blogspot.com/2010_12_01_archive.html
Σάββατο, 11 Δεκεμβρίου 2010. Ένα άγνωστο χέρι απο το πουθενά σου έδειξε ενα μακρύ μονοπάτι, κι εσύ πάνω στον πανικό σου να ξεφύγεις στο ακουλούθησες και ουτε μια στιγμη δεν γύρισες να κοιτάξεις ποίος ήταν αυτός πίσω απο εκείνο το χέρι που σε έστελνε στο άγνωστο. Τρέχεις μόνος μεχρι οι δυνάμεις σου να σε εγκαταλείψουν. Πια δεν ξερεις σε τι μπορείς να ελπίζεις. Μονο τρέχεις με το μυαλό σου άδειο από σκέψεις. Κοιτάζεις χωρις να βλέπεις γύρω σου. Αν έβλεπες μπορεί να είχες γλιτώσει. She "she couldn't be real...
bradinimonaxia.blogspot.com
Μικρες Σκοτεινες Ιστοριες: Οκτωβρίου 2008
http://bradinimonaxia.blogspot.com/2008_10_01_archive.html
Τετάρτη, 29 Οκτωβρίου 2008. Κοτεινιασαν της καρδιας τα ονειρα. Κι απεμειναν μονες οι αναμνησεις. Οιος εφιαλτης τωρα σου κανει. Λαις μαζεμενος σε μια γωνια. Υρω σου δακρυα βροχης μπεδρευονται. Με τα δικα σου. Κεφτεσαι οτι πρεπει να ξυπνησεις. Οβασαι ομως μην και η πραγματικοτητα σου. Ειναι χειροτερη απο τον εφιαλτη του υπνου σου. Εγγραφή σε: Αναρτήσεις (Atom). Google Website Translator Gadget. Σκοτεινιασαν της καρδιας τα ονειρα κι απεμειναν μ. Εγω Τα Φαντασματα Και Οι Ιστοριες Τους. Πριν από 1 ημέρα.
theanasazi.blogspot.com
Middle Of Nowhere: May 2007
http://theanasazi.blogspot.com/2007_05_01_archive.html
Εκεί που βρίσκονται όσοι δεν χωρούν πουθενά, πουθενά, πουθενά. Sunday, May 6, 2007. Ώστε λοιπόν έτσι μοιάζουν τα όρια των αντοχών. Με γκρεμούς, στο χείλος των οποίων στέκεσαι κοιτάζοντας τη μαύρη, σιωπηλή άβυσσο. Νιώθοντάς τη να σε υπνωτίζει σαν Σειρήνα της Οδύσσειας, να σε τραβάει κάτω, σε μια πτώση δίχως αλεξίπτωτο και δίχως κάτι να πιαστείς στη διαδρομή. Ώστε αυτό εννοούσες Φλέρυ όταν έλεγες ότι τα μαύρα βάθη που κοιτάζεις δεν τα χωράει ανθρώπου νους, ε;. Γιατί και κει είναι σκατά - σα να μην τόξερα -.
bradinimonaxia.blogspot.com
Μικρες Σκοτεινες Ιστοριες: Αναμνηση
http://bradinimonaxia.blogspot.com/2013/06/blog-post_20.html
Πέμπτη, 20 Ιουνίου 2013. Σκια Στα Ματια Σου Το Παραλθον. Το Σκοταδι Πισω Απο Το Γελιο Σου,. Φοβιζει Τις Σκεψεις Μου. Ηθελα Να Εισαι Αλλιως. Μα Κλεινεσαι Στον Κοσμο Σου. Δειλα Δειλα Προσπαθω Να Ξεκλειδωσω Αυτο Που Εισαι. Μα Πισω Απο Καθε Βασανιστικη Προσπαθεια. Μια Καινουρια Κλειστη Πορτα Μπροστα Μου. Και Προσπαθω Παλι Απο Την Αρχη. Κλεβω Στιγμες Απο Το Χαμογελο Σου. Στιγμες Απο Τον Χρονο Σου! Ξερεις. Ειχα Κλεψει Και Αρκετα Απο Τα Βραδια Σου. Με Μικρες Ανοητες Δικαιολογιες! Και Εμεινα Να Αναρωτιεμαι.
bradinimonaxia.blogspot.com
Μικρες Σκοτεινες Ιστοριες: Σεπτεμβρίου 2008
http://bradinimonaxia.blogspot.com/2008_09_01_archive.html
Πέμπτη, 25 Σεπτεμβρίου 2008. H Συναντηση Στο Δασος Της Νεκρης Ελπιδας. Βραδιασε ξανα. Τα χαρουμενα τιτιβισματα των πουλιων που ειναν καλυψει ολο το πρωινο τη θρηνο της ψυχης σωπασαν, και η σκια αρχισε σιγα σιγα να εμφανιζεται παλι στην κουφαλα του δεντρου ποτ ειχε αποκοιμηθει το προηγουμενο ξημερωμα. Ξυπνησε ξαφνιασμενη. Ποσο κοιμηθηκε? Ουτε που ηξερε. ξεκουραστη παντως δεν ηταν. Ποση ωρα να περασε αραγε. Πεντε λεπτα? Ηρθε μια ηρεμη απαντηση. Κι εγω. Ακολουθησε την φωνη μου κι ελα κοντα μου. Δεν μπορεσα ...
theanasazi.blogspot.com
Middle Of Nowhere: Oh no! - the sequel
http://theanasazi.blogspot.com/2007/04/oh-no-sequel.html
Εκεί που βρίσκονται όσοι δεν χωρούν πουθενά, πουθενά, πουθενά. Monday, April 30, 2007. 171;Ρε συ Anasazi, μου αρέσεις, το ξέρεις, δεν το ξέρεις; Αλλά δεν είμαι σε φάση για φανταριλίκια και τέτοια. Στη χαλάω τώρα, αλλά θα προτιμούσες να στο έλεγα μετά, όταν θα ’σαι μέσα; Μη χαθείς όμως ε; Όποτε θες να παίρνεις κανά τηλέφωνο. Αυτά από την πιτσιρίκα, σε σύνοψη. Και ο καφές από τη μύτη. Και το ’πα εγώ, ουίσκι έπρεπε να πάρω, το ’χα μυριστεί. Και όλο σας το σινάφι, της τηλε-θεσμικο-παραλιακο-επιχειρηματικής δ...
writingtherapy.wordpress.com
καλΕΙΔΟΣκοπικόν (προς εξαφάνιση…) | συν(γραφική) θεραπεία
https://writingtherapy.wordpress.com/2007/09/25/ourspecies
Μια φούσκα που θα σκάσει όπως όλες…. Ως το ξημέρωμα…. ΚαλΕΙΔΟΣκοπικόν (προς εξαφάνιση…). Περνώντας από το μαγικό πέρασμα που ανοίχτηκε ξαφνικά μπροστά του, αντίκρυσε εκτυφλωτικό φως. Έτσι γίνεται όταν αλλάζεις κόσμο. Έτσι γίνεται κι όταν ξυπνάς… Ανοίγεις τα μάτια και το φως σου φαίνεται τόσο δυνατό. Αργείς λιγάκι μέχρι να καταφέρεις να εστιάσεις…. Ένα μόλις πέρασε ξυστά απ’το κεφάλι του! 8230;όπου κορμιά κυλίστηκαν επάνω τους. Αυτές. Και τάιζε με στοργή τα παιδιά της Γης. Έκοψε ένα στάχυ και το έβαλε...
