vaygacaravay.blogspot.com

ruhumundili.blogspot.com

Ruhumun Dili: İKİ GÖZÜM İKİ ÇEŞME

http://ruhumundili.blogspot.com/2011/04/iki-gozum-iki-cesme.html

29 Nisan 2011 Cuma. İKİ GÖZÜM İKİ ÇEŞME. Sen gideli ardında sadece hüzün. Bir de rıhtımların şarkısı kaldı. Senin senden öte bir şeyler olduğunu. Biliyorum, ama akşam oluyor. Iki gözüm iki çeşme. Bir sarhoş kurşunla kanatları kırılan. Garip bir serçedir alınganlığım. Biraz kum ve kelebek. Bir de senin için geçtiğin yerlerde damla damla. Toprağın ah ü zar kalıntıları. Bizi bizden ayıran ısırgan otlarını. Sen orda, bulutların arasında sessizce. Ya da bilmem hangi şehrinde arzın. Iki gözüm iki çeşme.

ruhumundili.blogspot.com

Ruhumun Dili: Babası Ölünce Şairin

http://ruhumundili.blogspot.com/2013/05/babas-olunce-sairin.html

13 Mayıs 2013 Pazartesi. Gökler yıkılmış, can dağlarına kar yağmıştır. Güneş ansızın infilâk edip kararmıştır. Ruh nâlândır akşamleyin göğüs kafesinde. Nasıl da handândı bir bayram arifesinde. Bir rüyadan uyanmış, ferahfezadır şimdi. Bilmezsiniz, yâr burcundaki o yiğit kimdi. Bakışları neden öylesine parlıyordu. Çektirdiği son fotoğrafında ağlıyordu. Bir vedâ iklimiydi gözlerinden yayılan. Belki O’dur, aşkıyla ölüp şehîd sayılan. Ömrünce dünya için ne şikâyet, ne bir âh. Kaydol: Kayıt Yorumları (Atom).

ruhumundili.blogspot.com

Ruhumun Dili: O unutmaz!

http://ruhumundili.blogspot.com/2010/09/o-unutmaz.html

3 Eylül 2010 Cuma. İnsan nisyandadır. O ise değildir. O unutmaz bir kalbin kırılışını. Nankörlüklerimizi. Bize verdiği görevleri terk edişimizi. Gelmiş geçmiş tüm sömürülmüş alın terlerini. Her türlü ihlali. Bir kadının sessiz çığlığını. Mazlum ve kederli gönüllerin ahlarını. Ah eden bile gün gelir unutur, ama O asla unutmaz. Mazlumların âhı, arş-ı âlâdadır artık. O unutmaz taciz edilen bir çocuğun kalbinin ne denli kırıldığını. O, "Ben taciz edilirken, O neden engellemiyordu? Kalbimizden geçirdiğimiz he...

ruhumundili.blogspot.com

Ruhumun Dili: Babalar Güzeline Mersiye

http://ruhumundili.blogspot.com/2013/05/babalar-guzeline-mersiye.html

13 Mayıs 2013 Pazartesi. Gittin; dünya bir kafes, devâ mahpus, söz ketum. Gittin; çekildi suyu can nehrinin; kaldı kum. Doruklarda bahardın, derinde servi boylu. Muhabbet savaşçısı, yiğit, cihangir soylu. Göklere yönelirdin gece gündüz, susardın. Zamana defineler verip mekânı sardın. Bu gün hüznün hayale kuyu kazdığı gündür. Bu gün kederden sabrın bile bezdiği gündür. Yetim kalmış çiçekler sana meftun bakardı. Yuvanda gülkurusu bakışların kokardı. Tenhada çoğaltırdın gözlerini kimsesiz. Seninle sessizliğ...

ruhumundili.blogspot.com

Ruhumun Dili: "Aradığım bu ülkede de yok"

http://ruhumundili.blogspot.com/2010/09/aradgm-bu-ulkede-de-yok.html

13 Eylül 2010 Pazartesi. Aradığım bu ülkede de yok". İlk kez gittiğim, tanıyıp bilmediğim yabancı bir şehir. Duymuşluğum, okumuşluğum var hakkında gerçi. Buraya gelmeden evvel de bir şeyler okudum, orasıyla burasıyla ilgili. Gezilmesi, görülmesi lüzumlu yerlerini az buçuk öğrendim. Eve yerleşiyorum. Öyle her yana yayılmak yok. Üç beş günlüğüne gelinen bir mekâna yerleşir gibi. Ev sahibinin kendine has düzenini bozmamaya gayret ederek. Misafir gibi. Keşke dünyaya da böyle yerleşebilsem. Görevliden o an ih...

ruhumundili.blogspot.com

Ruhumun Dili: Ben Yok İken

http://ruhumundili.blogspot.com/2011/05/ben-yok-iken.html

18 Mayıs 2011 Çarşamba. Eşyayı zorlamak isterim benden sonrası için. Kapıyı zorlamak gibi bir şey değil bu. Ben yok iken edepsizlik edebilir kelimeler. Dedemlerin evi gibi toprağa karışabilir kalemler. Tarih yazar mı beni? Bir Mehmet geldi denir mi? Yazının edebi varsa edebiyat oluyor. Neye hizmet etti Mehmet’in kalemi? Eğer dördüncü boyuttaysa zaman, şeyin,. Benim için bu farklıdır. Belki bir başka boyut için. Benim olmadığım yerde su da vardır. Bir üzüntü için dünyaları vermek. Bunu ölçen ben değilim.

ruhumundili.blogspot.com

Ruhumun Dili: Gideken Bana Bir Şeyler Söyle

http://ruhumundili.blogspot.com/2010/08/gideken-bana-bir-seyler-soyle.html

24 Ağustos 2010 Salı. Gideken Bana Bir Şeyler Söyle. Giderken bana ve oğluma baktın, "Boğulanlar var, ben gidiyorum" deyip haber verdin ve jet hızıyla şehadete koştun. Helalleştik, dualaştık evimizde. Giderken bir şeyler söyledin, baktın dünya gözüyle son bir kere. Kaydol: Kayıt Yorumları (Atom). Kendini oku." Bu söz karşısında kendini okumaya, tanımaya uğraşıyor. Biliyor ki en büyük ilim kendini bilmek. Ve şunları soruyor kendine: "Ben kimim? Bu dünyadaki vazifem ne? Allah'ın beni yaratmasındaki amaç ne?

ruhumundili.blogspot.com

Ruhumun Dili: İnsanın ruhunu yücelten bir acı, ucuz bir mutluluktan evladır

http://ruhumundili.blogspot.com/2010/01/insanininsann-ruhunu-yucelten-bir-ac.html

8 Ocak 2010 Cuma. İnsanın ruhunu yücelten bir acı, ucuz bir mutluluktan evladır. Bütün varoluşunu "Beni beğenecekler mi? Kaygısı üzerine kuruyorsan, bil ki sonun hüsran. Bir küçük serzeniş, sıradan bir tenkit ya da kadirbilmezlik, acılar pahasına kurduğun o "mükemmel kale"yi yerle bir edebilir. Ölüm ilanını kaleme alacağına azat et kendini. Seni, sen . Kaydol: Kayıt Yorumları (Atom). Bu dünyadaki vazifem ne? Allah'ın beni yaratmasındaki amaç ne? Dedim ki Çok Yalnızım. Savaşlar tatile girse bugün.

ruhumundili.blogspot.com

Ruhumun Dili: İnsan ne ister?-2

http://ruhumundili.blogspot.com/2010/09/insan-ne-ister-2.html

3 Eylül 2010 Cuma. Yürüyordum. Bir lokma ekmeğe, bir yudum suya muhtaç. Her ikisi de dünyaya bedeldi o an. Yoksulluk sevimli geldi birden. Hangi yoksulluk? Var edilmekle tam içine düşmüştüm, hiç çıkamadığım; varoluşsal yoksulluğun içine. Yoksulluk muhtaç olmaksa eğer, o an dedim ki kendi kendime; hepimiz sonsuz yoksuluz. Öyle değil miyiz? Hiçlikten başka elimizde bir şey dahi kaldıysa, yoksul değiliz. Dünya bizi terk ediyordu. O elimizden düşerken, biz de düşüyorduk. Yoksulduk. Sonsuz yoksul. Her hikâyed...