kampos-cy.blogspot.com
Kampos: Σεπτεμβρίου 2007
http://kampos-cy.blogspot.com/2007_09_01_archive.html
Πέμπτη, 13 Σεπτεμβρίου 2007. Δεν θυμάμαι να είχα παραπονεθεί ποτέ. Ούτε για το φαγητό, ούτε για την έλλειψη παιχνιδιών, ούτε για τη ώρα που με έστελναν για ύπνο. Όμορφα χρόνια…Τα χάρηκα πολύ… και μου λείπουν. Κυριακή, 2 Σεπτεμβρίου 2007. Ας είναι… εμείς είμαστε πολύ χαρούμενα και ευχαριστημένα. Τρέχουμε στις γειτονιές με τα λιωμένα από τον καιρό παπούτσια και τα ίδια ρουχαλάκια κάθε μέρα. Ευτυχώς που δεν κάνει κρύο ακόμα…. Μακάρι να έχω κι εγώ ένα δέμα αύριο…. Λίγο πριν τα Χριστούγεννα, μου ήρθε μια μεγά...
kampos-cy.blogspot.com
Kampos: Η κλιματαριά
http://kampos-cy.blogspot.com/2007/09/blog-post.html
Σάββατο, 1 Σεπτεμβρίου 2007. Τώρα οι πέτρινοι τοίχοι που αγκαλιάζουν την εσωτερική αυλή, είναι έτοιμοι να πέσουν. Το ξύλινο "ξωπόρτι" με φανερά πάνω του τα σημάδια του χρόνου, μόλις που στέκεται στη θέση του. Η κλιματαριά από πάνω είναι ακόμα ζωντανή και δίνει με τον τρόπο της το δικό της μήνυμα ελπίδας. Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom). Γωνίτσες που επισκέπτομαι συχνά:. Η Λυδία πολεμά τον καρκίνο. Μια απ' τα ίδια. Τα απογεύματα μας ήταν ελεύθερα για παιγνίδι. Δεν .
kampos-cy.blogspot.com
Kampos: Εκείνο το καλοκαίρι...
http://kampos-cy.blogspot.com/2007/07/blog-post_05.html
Πέμπτη, 5 Ιουλίου 2007. Εκείνο το καλοκαίρι, το πρώτο που θυμάμαι στο χωριό, δεν ήταν και τόσο ευχάριστο. Με το που φτάσαμε. είχαμε ήδη πάρει το κακό μαζί μας. Πόλεμος λέει. Και γω, μικρό κοριτσάκι στη βεράντα του σπιτιού μας, να βλέπω τις φωτιές στα γύρω βουνά, να ακούω τα αεροπλάνα και να μην καταλαβαίνω τι γίνεται. Κι ο κόσμος πολύς - δεν έχει χώρο για όλους, δεν έχει φαγητό. Εγώ κάθομαι στην βεράντα του σπιτιού μου, κρατάω στην αγκαλιά μου τη μοναδική κούκλα που έχω και κοιτάω τα βουνά να καίγονται.
kampos-cy.blogspot.com
Kampos: 1974 - 2007
http://kampos-cy.blogspot.com/2007/09/1974-2007.html
Κυριακή, 2 Σεπτεμβρίου 2007. Το Δημοτικό Σχολείο δουλεύει και πρωί και απόγευμα γιατί τα παιδιά είναι πολλά και δεν τα χωρούν οι αίθουσες. Ο Ερυθρός Σταυρός ετοιμάζει πρωινό για όλα αυτά τα παιδιά. Τι πρωινό δηλαδή; Ένα ποτήρι γάλα για το καθένα μας. Κάποιες μέρες είμαστε πιο τυχεροί και έχουμε ρυζόγαλο! Κάποιος δίνει και σε μένα ένα κομμάτι από τη σοκολάτα που βρήκε στο δέμα του… Νόστιμη! Μακάρι να έχω κι εγώ ένα δέμα αύριο…. Κάποια άγνωστη φίλη από τη Θεσσαλονίκη – Αγγελική το όνομα της – μ...Και σε μέ...
kampos-cy.blogspot.com
Kampos
http://kampos-cy.blogspot.com/2007/10/blog-post.html
Πέμπτη, 25 Οκτωβρίου 2007. 8220;Χωριό μου όμορφο με τις ραχούλες και τις ρεματιές.”. Περπατώ στα στενά δρομάκια κοιτάζοντας γύρω και νιώθω βαρυά την καρδιά μου. Οι θύμησες των όμορφων παιδικών χρόνων από τη μια, η θλίψη για την ερήμωση από την άλλη. Πού πήγαμε όλοι; Πού χαθήκαμε; Πώς αφήσαμε τα σπίτια μας να μαραζώσουν έτσι;. Κάποιες γλάστρες ζωντανές, δίνουν μήνυμα ζωής αραιά και που. Από τα εγκατελημένα σπίτια ακούγεται βουβό το παράπονο. 17 Μαρτίου 2008 - 4:42 μ.μ. Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom).
kampos-cy.blogspot.com
Kampos: Οκτωβρίου 2007
http://kampos-cy.blogspot.com/2007_10_01_archive.html
Πέμπτη, 25 Οκτωβρίου 2007. 8220;Χωριό μου όμορφο με τις ραχούλες και τις ρεματιές.”. Περπατώ στα στενά δρομάκια κοιτάζοντας γύρω και νιώθω βαρυά την καρδιά μου. Οι θύμησες των όμορφων παιδικών χρόνων από τη μια, η θλίψη για την ερήμωση από την άλλη. Πού πήγαμε όλοι; Πού χαθήκαμε; Πώς αφήσαμε τα σπίτια μας να μαραζώσουν έτσι;. Κάποιες γλάστρες ζωντανές, δίνουν μήνυμα ζωής αραιά και που. Από τα εγκατελημένα σπίτια ακούγεται βουβό το παράπονο. Εγγραφή σε: Αναρτήσεις (Atom). Γωνίτσες που επισκέπτομαι συχνά:.
kampos-cy.blogspot.com
Kampos
http://kampos-cy.blogspot.com/2007/09/blog-post_13.html
Πέμπτη, 13 Σεπτεμβρίου 2007. Δεν θυμάμαι να είχα παραπονεθεί ποτέ. Ούτε για το φαγητό, ούτε για την έλλειψη παιχνιδιών, ούτε για τη ώρα που με έστελναν για ύπνο. Όμορφα χρόνια…Τα χάρηκα πολύ… και μου λείπουν. Kαλή συνέχεια Χάϊντη-Κampos- με το δικό σου ημερολόγιο! Το δείγμα γραφής σου είναι ξεχωριστό! 24 Σεπτεμβρίου 2007 - 12:26 π.μ. Καλώς μας βρήκες και καλώς σε βρήκαμε Χάϊντη. 5 Οκτωβρίου 2007 - 3:12 μ.μ. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη. 5 Οκτωβρίου 2007 - 3:12 μ.μ. Να νιώσουμε και μεις σπου...
kampos-cy.blogspot.com
Kampos: Ταξίδι στο χρόνο...
http://kampos-cy.blogspot.com/2007/07/blog-post.html
Τρίτη, 3 Ιουλίου 2007. Στην άκρη της γης, στο τέρμα. Πιο πέρα δεν μπορείς να προχωρήσεις. Και για να φτάσεις εκεί, ο δρόμος πολύ δύσκολος για μερικούς αλλά πανέμορφος για κάποιους άλλους. 5 Ιουλίου 2007 - 3:03 μ.μ. Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom). Η Χάιντη έρχεται να μείνει μαζί με τον παράξενο παππού της, που ζει απομονωμένος σε μια καλύβα ψηλά στα βουνά, στις 'Αλπεις. Είναι ευτυχισμένη και χαρούμενη κοντά στη φύση.". Γωνίτσες που επισκέπτομαι συχνά:. Η Λυδία πολεμά τον καρκίνο. Μια απ' τα ίδια.
kampos-cy.blogspot.com
Kampos: Ιουλίου 2007
http://kampos-cy.blogspot.com/2007_07_01_archive.html
Πέμπτη, 5 Ιουλίου 2007. Εκείνο το καλοκαίρι, το πρώτο που θυμάμαι στο χωριό, δεν ήταν και τόσο ευχάριστο. Με το που φτάσαμε. είχαμε ήδη πάρει το κακό μαζί μας. Πόλεμος λέει. Και γω, μικρό κοριτσάκι στη βεράντα του σπιτιού μας, να βλέπω τις φωτιές στα γύρω βουνά, να ακούω τα αεροπλάνα και να μην καταλαβαίνω τι γίνεται. Κι ο κόσμος πολύς - δεν έχει χώρο για όλους, δεν έχει φαγητό. Εγώ κάθομαι στην βεράντα του σπιτιού μου, κρατάω στην αγκαλιά μου τη μοναδική κούκλα που έχω και κοιτάω τα βουνά να καίγονται.
