yaddasht-1.blogfa.com

ghazal-moaaser.blogfa.com

غزل معاصر

http://www.ghazal-moaaser.blogfa.com/post-852.aspx

فتنه ی چشم تو چندان ره بیداد گرفت. که شکیب دل من دامن فریاد گرفت. آن که آیینه ی صبح و قدح لاله شکست. خاک شب در دهن سوسن آزاد گرفت. آه از شوخی چشم تو که خونریز فلک. دید این شیوه ی مردم ک شی و یاد گرفت. منم و شمع دل سوخته ، یارب مددی. که دگرباره شب آشفته شد و باد گرفت. شعرم از ناله ی عش اق غم انگیزتر است. داد از آن زخمه که دیگر ره بیداد گرفت. ما کشته ی عشقیم ، که این شیرین کار. مصلحت را مدد از تیشه ی فرهاد گرفت. نوشته شده در پنجشنبه یکم مرداد ۱۳۹۴ توسط شهاب. پای پیمودن نبود و دستمان کوتاه ماند. باغی آتش گر...

ghazal-moaaser.blogfa.com

غزل معاصر

http://www.ghazal-moaaser.blogfa.com/post-844.aspx

در من توان جنگ و جدالی نمانده است. از حال ما نپرس که حالی نمانده است. دیگر برای عشق مجالی نمانده است. پامال شد به خاک تمام رسیده ها. بر شاخه هیچ میوه کالی نمانده است. هرگز ز کنج دنج قفس دل نمی کنم. اما نه چون دگر پر و بالی نمانده است. دریا و تنگ در نظر ماهیان یکیست. وقتی که هیچ آب زلالی نمانده است. سالک جزای شکوه ز جور و جفای عشق. دیگر تو را امید وصالی نمانده است. آهوی جسته از گذر دام هست و نیست. شیری که در کمند غزالی نمانده است. دل را اسیر کن ببر ای عقل چون دگر. در من توان جنگ و جدالی نمانده است. علی اک...

ghazal-moaaser.blogfa.com

غزل معاصر

http://www.ghazal-moaaser.blogfa.com/post-855.aspx

مگر پیکی به بوی پیرهن. نفس در تنگنای سینه جاویدان نخواهد ماند. که یوسف تا ابد در گوشۀ زندان نخواهد ماند. چنان در ظلمت شبهای خود حبس نفس کردیم. که غیر از حبسیه از نسل ما دیوان نخواهد ماند. مگر پیکی به بوی پیرهن یاری دهد ما را. وگرنه از بلا آثاری از کنعان نخواهد ماند. اگر غم لشکر انگیزد که خون عاشقان ریزد؟ چنان جنگی به پا خیزد، که جز میدان نخواهد ماند. اگر جان در بریم از معرکه، جانان نه جانان است. وگر جانان بتازد ، پیش رویش جان نخواهد ماند. به روی نیزه، یا بر دار، یا بر دامن محبوب. یک توصیه نسبتا مفید.

ghazal-moaaser.blogfa.com

غزل معاصر

http://www.ghazal-moaaser.blogfa.com/9404.aspx

اعجاز بی نظیر تو عشق است. گفتند از شراب تو میخانهها به هم. خ مها به وقت خوردن پیمانهها به هم. تو آن حقیقتی که تو را مژده میدهند. اسطورههای خفته در افسانهها به هم. هر خانهای مناره اللهاکبر است. اینگونه میرسند همه خانهها به هم. وقتی که شمع جمع تو باشی چه دیدنیست. دل دادن دوباره پروانهها به هم. چون دانههای رشته تسبیح با همیم. در هم تنیده سلسله دانهها به هم. اعجاز بینظیر تو عشق است و عشق تو. ما را رسانده از دل ویرانهها به هم. نوشته شده در سه شنبه بیست و سوم تیر ۱۳۹۴ توسط شهاب. یک توصیه نسبتا مفید. من هم رفیق...

ghazal-moaaser.blogfa.com

غزل معاصر

http://www.ghazal-moaaser.blogfa.com/9211.aspx

چشمان درخشان تو تا جام گرفتند. چشمان درخشان تو تا جام گرفتند. این مردم آشفته چه آرام گرفتند. بی شبهه نخستین شعرا طرز غزل را. از شیوه ی چشمان تو الهام گرفتند. تا گوشه ای از صدق و صفا را بنمایند. رفتار تو را آینه ها وام گرفتند. مستان تو هرچند غریبان جهانند. از راه نشان دادن تو نام گرفتند. در وهم نمی گنجی و بیچاره جماعت. از بی خبری دامن اوهام گرفتند. آنان به سلامت به سرانجام رسیدند. کز سینه ی مشروح تو اسلام گرفتند. در پرده ای و پرتو می هوش مرا برد. چشمان درخشان تو تا جام گرفتند. در زمین جایی ندارم. خسته ام ...

parva89.blogfa.com

پرواز به قاب شعر های خاکستری - هر چه میخواهید چاقو بکشید...

http://www.parva89.blogfa.com/post/74

پرواز به قاب شعر های خاکستری. هنوز غصه ی خود را به خنده مهمان کن/ بخند گرچه تو با خنده هم غم انگیزی. هر چه میخواهید چاقو بکشید. گلوله ای را به یاد ندارم. که به نی ت پوست نازک آزادی. شلیک شده باشد و. به قصد شقیقۀ دژخیم. چاقویی را به یاد ندارم. که برای گلوی خوش آواز عشق. از غلاف بیرون زده باشد و. آخر دستۀ خودش را. هر چه می خواهید شلیک کنید و. هر چه می خواهید چاقو بکشید. از : حسین منزوی. چند غزل از این شاعر در بخش نظرات موجود است. دوشنبه سی ام دی ۱۳۹۲ ] [ 23:58 ] [ پروا ] . آخرش کار می دهی دستم. بهترین شعره...

ghazal-moaaser.blogfa.com

غزل معاصر

http://www.ghazal-moaaser.blogfa.com/post-850.aspx

بار سنگین، ماه پنهان، اسب لاغر نابلد. ره خطا بود و علامت گنگ و رهبر نابلد. ما توکل کرده بودیم این ولی کافی نبود. نیل تر بود و عصا خشک و پیمبر نابلد. از چه می خواهی بدانی؟ هیچیک از ما نماند. دشمن از هر سو نمایان ما و لشکر نابلد. جز این در خاطرم چیزی نماند. تیغ چرخان بود و گردن نازک و سر نابلد. مشتهامان را گره کردیم اما ای دریغ. مشتی از ما سست پیمان مشت دیگر نابلد! گاه غافل سر بریدیم از برادرهای خویش. دید اندک بود و شب تاریک و خنجر نابلد. نامه ها بستیم بر پاشان دریغ از یک جواب. یک توصیه نسبتا مفید. محمد رض...

ghazal-moaaser.blogfa.com

غزل معاصر

http://www.ghazal-moaaser.blogfa.com/9405.aspx

مگر پیکی به بوی پیرهن. نفس در تنگنای سینه جاویدان نخواهد ماند. که یوسف تا ابد در گوشۀ زندان نخواهد ماند. چنان در ظلمت شبهای خود حبس نفس کردیم. که غیر از حبسیه از نسل ما دیوان نخواهد ماند. مگر پیکی به بوی پیرهن یاری دهد ما را. وگرنه از بلا آثاری از کنعان نخواهد ماند. اگر غم لشکر انگیزد که خون عاشقان ریزد؟ چنان جنگی به پا خیزد، که جز میدان نخواهد ماند. اگر جان در بریم از معرکه، جانان نه جانان است. وگر جانان بتازد ، پیش رویش جان نخواهد ماند. به روی نیزه، یا بر دار، یا بر دامن محبوب. روزی که رفتی با خودم گفتم.

ghazal-moaaser.blogfa.com

غزل معاصر

http://www.ghazal-moaaser.blogfa.com/9202.aspx

گر وصال ممکن نیست. عادتم شده در عشق, گاه گفتگو کردن. خنده بر لب آوردن, گریه در گلو کردن. می شود ز دستم گم رشته ی سخن صد بار. گر شبی شود روزی با تو گفتگو کردن. از تو گوشه ی چشمی دید چشم و حاشا کرد. یینه با تو روبرو کردن. دردمند عشقت را حال از دو بیرون نیست :. یا زعشق جان دادن, یا به درد خو کردن. کاش صد زبان باشد همچو شانه عاشق را. تا تواند از دستت شکوه مو به مو کردن. ای امید جان گفتی چیست آرزوی تو؟ گر وصال ممکن نیست, ترک آرزو کردن. غرق می کنم در اشک خویش را شبی چون شمع. پیش محرمان تا چند حفظ آبرو کردن؟