tofioro.blogspot.com
ω, θαυμασία νήσος...!: Ιουλίου 2010
http://tofioro.blogspot.com/2010_07_01_archive.html
Ω, θαυμασία νήσος! Συ μου έδωκας την πνοή και του Απόλλωνος τα χρυσά δώρα. Στου Βούλτσου τα μουράγια! Εθιμοτυπικά, δύο ή τρεις φορές, κάθε καλοκαίρι πηγαίνουμε στη Κεφαλόβρυσο για χορταράκια* και αχινέους. Με άφθονες κροκάλες, χωρίς ιδιαίτερη αμμουδιά και με βράχια και βραχάκια έξω στα ρηχά (όπου και τα χορταράκια), είναι συνήθως κυματώδης, και ευτυχώς! 8216;’Πάμε το πρωί, για χορταράκια;’’ με ρωτάει και φέτος ο πατέρας μου. ‘’Και βέβαια θα πάμε! Άμμος; Που βρέθηκε τόση άμμος στην Κεφαλόβρυσο; Μα, ναι!
tofioro.blogspot.com
ω, θαυμασία νήσος...!: Οκτωβρίου 2009
http://tofioro.blogspot.com/2009_10_01_archive.html
Ω, θαυμασία νήσος! Συ μου έδωκας την πνοή και του Απόλλωνος τα χρυσά δώρα. Γιαλό- γιαλό μέχρι την Άμπουλα (μέρος 3ο). Πίσω από τον Γάιδαρο, αρχίζει η βράχο- βράχο πορεία μας. Να κολυμπήσουμε ούτε λόγος. Καθώς εδώ δεν είναι πλάζ συναντάμε πολλά σκουπίδια που ξέβρασε η θάλασσα και κυρίως καλάμια, πολλά καλάμια και διάφορα μικροαντικείμενα που χάνουν ή ξεχνούν οι άνθρωποι στις παραλίες. Ο Χάρης συνεχίζει να μονολογεί. Παρατηρώ καλύτερα. Φτούουυ, δεν είναι δυνατόν! Η ρεματιά λίγο πριν τη θάλασσα. Συναντάμε μ...
tofioro.blogspot.com
ω, θαυμασία νήσος...!: ΆγριεςΊριδες : Ο κόσμος των μικρών θαυμάτων
http://tofioro.blogspot.com/2014/03/moraea-sisyrinchium.html
Ω, θαυμασία νήσος! Συ μου έδωκας την πνοή και του Απόλλωνος τα χρυσά δώρα. ΆγριεςΊριδες : Ο κόσμος των μικρών θαυμάτων. Και τι δεν μου θύμισε αυτή η μικρή άγρια ίριδα, Moraea sisyrinchium,. Που μοναχική φύτρωσε στο παρκάκι της γειτονιάς μου, εδώ στη Ν. Σμύρνη. 21 Μαρτίου 2014 - 12:54 μ.μ. Αυτή την εποχή, περιμένοντας το Πάσχα,που για μας είναι πολύ ιδιαίτερο,η Φύση προετοιμάζεται και ντύνεται μέρα τη μέρα και οι άγριες ίριδες, σ ορισμένα μέρη ντύνουν ολόκληρους όχτους,μωβίζοντας το πράσινο. Εγώ είμ' αγρι...
tofioro.blogspot.com
ω, θαυμασία νήσος...!: Μαρτίου 2010
http://tofioro.blogspot.com/2010_03_01_archive.html
Ω, θαυμασία νήσος! Συ μου έδωκας την πνοή και του Απόλλωνος τα χρυσά δώρα. Μάθημα Σολφέζ και οβρίες. Επέστρεψα στο .μπλογκ. Πάνω από μήνα (οι λόγοι πολλοί) το έχω παρατημένο να παραδέρνει με παλιές αναρτήσεις στις ιντερνετικές παλίρροιες. Αλλά σήμερα, σαν προκομένη που (δεν) είμαι, ήθελα να φτιάξω αγκινάρες παραγιομιστές και πήγα στη Λαϊκή για μάραθα. Και τι νομίζετε οτι βρήκα; Ε, ναι, βρήκα αγκινάρες και μάραθο (μόνο ένας το είχε) αλλά βρήκα και Ο β ρ ί ε ς. Μάλιστα οβρίες! Μου λέει ο μαιτρ. ' Θέλω!
tofioro.blogspot.com
ω, θαυμασία νήσος...!: Οκτωβρίου 2010
http://tofioro.blogspot.com/2010_10_01_archive.html
Ω, θαυμασία νήσος! Συ μου έδωκας την πνοή και του Απόλλωνος τα χρυσά δώρα. Το ότι θα έγραφα οτιδήποτε που να αφορά στην άσπονδη ή επιστήθια φίλη κάθε νοικοκυριού, τη κατσαρόλα , ε, δεν το περίμενα! Στο θέμα κουζίνα, η αχχίλειος φτέρνα μου είναι τό. αλεύρι. Όποια συνταγή εμπλέκει αυτό το συστατικό, γίνεται το Βατερλό μου. Λασπωμένες πίτες και πίτσες, μπεσαμέλ αδιάφορη, κολοκυθάκια με κουρκούτι χάλια κλπ. κλπ. ήττες. Χρόνια τώρα προσπαθώ να φτιάξω ένα κέικ της προκοπής! Τα βάτα είχαν αγκαλιάσει (πνίξει μάλ...
tofioro.blogspot.com
ω, θαυμασία νήσος...!: Νοεμβρίου 2009
http://tofioro.blogspot.com/2009_11_01_archive.html
Ω, θαυμασία νήσος! Συ μου έδωκας την πνοή και του Απόλλωνος τα χρυσά δώρα. Άρωμαγαζίας, άρωμα μανούλας! Απογευματάκι με λιακάδα, στο πάρκο της γειτονιάς μας. Μαζί με την αδελφή μου περπατάμε στα λιθόστρωτα μονοπατάκια. Τα παιδιά μας τρέχουν προς την παιδική χαρά. Είναι τόσο όμορφες αυτές οι Νοεμβριάτικες λιακάδες! Η γη έχει πρασινήσει, η σκόνη του καλοκαιριού έχει ξεπλυθεί από τις βροχές των προηγούμενων ημερών και ζωηρά χρώματα μας περιτριγυρίζουν. Χρυσάνθεμα, χρυσάνθεμα, χρυσάνθεμα! Σε αυτούς τους απαν...
tofioro.blogspot.com
ω, θαυμασία νήσος...!: Ιανουαρίου 2010
http://tofioro.blogspot.com/2010_01_01_archive.html
Ω, θαυμασία νήσος! Συ μου έδωκας την πνοή και του Απόλλωνος τα χρυσά δώρα. Σαν μηχανή του χρόνου. Μετρό Σταθμός, Μέγαρο Μουσικής. Ο επόμενος σταθμός Αμπελόκηποι. Σε ένα λεπτό! Πάντα χαμογελαστός και πάντα έτοιμος για χαβαλέ! Χωρίς δεύτερη σκέψη πέφτει ο ένας στην αγκαλιά του άλλου. Φιλιά, συγκίνηση! Ζεστό, φιλικό, γεμάτο αγάπη. Και το ταπεραμέντο τους! Εξωστρεφές, ζωηρό και αιώνια ζακυνθινό! Δεν ξέρω αυτοί πως με είδαν- είπαν οτι δεν άλλαξα καθόλου. Ξανααγκαλιαστήκαμε και στις επόμενες ώρες που πέρασ...
tofioro.blogspot.com
ω, θαυμασία νήσος...!: Μαρτίου 2014
http://tofioro.blogspot.com/2014_03_01_archive.html
Ω, θαυμασία νήσος! Συ μου έδωκας την πνοή και του Απόλλωνος τα χρυσά δώρα. ΆγριεςΊριδες : Ο κόσμος των μικρών θαυμάτων. Και τι δεν μου θύμισε αυτή η μικρή άγρια ίριδα, Moraea sisyrinchium,. Που μοναχική φύτρωσε στο παρκάκι της γειτονιάς μου, εδώ στη Ν. Σμύρνη. Εγγραφή σε: Αναρτήσεις (Atom). Εγώ είμ' αγριολούλουδο που φύτρωσε στον κάμπο. Ένα κρινάκι ταπεινό στην άπλα της κοιλάδας. .Μην παραξενευόσαστε που είμαι ηλιοκαμένη. Για τη μελαχρινάδα μου ο ήλιος είναι ο φταίχτης. Μες το μεθύσι ...Πριν από 1 ημέρα.
tofioro.blogspot.com
ω, θαυμασία νήσος...!: Δεκεμβρίου 2009
http://tofioro.blogspot.com/2009_12_01_archive.html
Ω, θαυμασία νήσος! Συ μου έδωκας την πνοή και του Απόλλωνος τα χρυσά δώρα. Το τελευταίο της ζωής μου ταξείδιον. Κυλλήνη, είκοσι χρόνια πριν. Παραμονή Χριστουγέννων. Που όπως συνήθως συναντιόμαστε μόνο ενόψει διακοπών στο λιμάνι, περιμένουμε το φέρι. Για να περάσουμε απέναντι. Στο νησί μας. Ανυπομονούμε να έρθει και να φύγουμε για να βρεθούμε μια ώρα αρχύτερα. Στα σπίτια μας και στους αγαπημένους μας. Και να! Στο λιμάνι. Καμαρωτό σαν κύκνος αρχοντικός και λαμπερό από τις ασημένιες ανταύγειες. Το επόμενο π...
tofioro.blogspot.com
ω, θαυμασία νήσος...!: Μαΐου 2011
http://tofioro.blogspot.com/2011_05_01_archive.html
Ω, θαυμασία νήσος! Συ μου έδωκας την πνοή και του Απόλλωνος τα χρυσά δώρα. Για να πω την αλήθεια, νοικοκυρά με την κλασική έννοια του όρου, δεν είμαι! Και για να είμαι απολύτως ειλικρινής. Όχι μόνο με την κλασική δεν είμαι, αλλά ούτε και με την σύγχρονη. Οι δουλειές του σπιτιού μου φαίνονται αγγαρεία και κακόγουστο καψόνι. Τιμωρία του Ταρτάρου. Εκεί που έχεις φτύσει αίμα και έχεις ιδρωκοπήσει. Για να τα καθαρίσεις και να τα σεστάρεις. Όλα, να, έρχεται το φλιτζάνι. Του συντρόφου και σου χαλάει τη γυάλιση.