ZAU.PERSIANBLOG.IR

sard.mihanblog.com

سرد

http://sard.mihanblog.com/post/archive/1385/12

فقط همین : . شنبه 12 اسفند 1385. شاید همین دل : . هوای زایش تازه ای به تن دارد. طلوع تو را از میان پرده نورانی منتظر است. عطر کفشهای بهار را شنیده است. و شاید همین دل. فقط کمی تنگ است . پنجشنبه 3 اسفند 1385.

sard.mihanblog.com

سرد

http://sard.mihanblog.com/post/archive/1384/5

ابزارم را در گوشه ای از فضا قرار میدهم ، کنج اتاق یا روی قفسه های بی رنگ، یا بالای سرم . نمیدانم ، . نمیدانم افکارم به کدامین سو میروند ، در قسمتی معلق و بی نور که نمیدانم کجاست اما همیشه به آنها دسترسی دارم ، . حتا روزی را که جوجه هایم را می کشتم به خاطر می آورم ، . با با . ، نمیدانم ، صدای ضربه های پی در پی می آید ، اما من هنوز خوابیده ام ، انگار یک نفر از همسایه ها قاب عکس بزرگی را با میخ به دیوارش میکوبد ، . ، چرا نمیتوانم ذهنم را آرام کنم؟ ساعتم را نگاه میکند؟ یکشنبه 16 مرداد 1384. بیا تا بدویم ،.

sard.mihanblog.com

سرد

http://sard.mihanblog.com/post/22

تو پشت به من نشسته بودی. دست می کشید لا به لای موهایت انگار. و روی سطح آب. پاهایت بلوغ نور را می شکستند. ومنتشر می کردند مهربانی شط را. شنبه 19 مرداد 1387.

sard.mihanblog.com

سرد

http://sard.mihanblog.com/post/archive/1384/2

سرم را چنان خم کردم که از بدنم رد شد دردی کوتاه از آن عبور کرد همه چیز عوض شد هیچ چیز را قبلا ندیده بودم اجسام در انتهای فضایی از تاریکی حجم گرفته بودند و با نور کمی روی هوا معلق . بوی سردی فضای اطرافم را پر کرده بود و احساس بی وزنی داشتم شروع به حرکت کردم در حالیکه تمام اجسام نا آشنا بودند سمت راست را نگاه کردم و سپس چپ همه چیز مات بود سرم را چرخاندم تا عقب را ببینم که محیط اطراف به شکل عجیبی عوض شد! همه چیز سفید شده بود اجسامی نبودند که در جای قبل دیده بودم حتی در دوران کودکی. از دیدنشان احساس عجیبی دا...

sard.mihanblog.com

سرد

http://sard.mihanblog.com/post/archive/1387/5

تو پشت به من نشسته بودی. دست می کشید لا به لای موهایت انگار. و روی سطح آب. پاهایت بلوغ نور را می شکستند. ومنتشر می کردند مهربانی شط را. شنبه 19 مرداد 1387.

shathyat.persianblog.ir

والاترین بینش های ما - :: شطحیات ::

http://shathyat.persianblog.ir/post/11

شطح سخنی را گویند که ظاهر آن به شرع راست نبود اما حالی که آن سخن نتیجه آن حال است به حق باشد . آن را نی قبول باید کردن و نی رد شاید کردن . این تارنگار به روز نمیشود جز آنگاه که نگارنده ی آن در حال خلسه و خلود کف از دهانش جاری باشد . والاترین بینش های ما. ما هنگامی که سرزده وارد گوشهای کسانی شوند که پیشا پیش برای آنها ساخته و پرداخته و مقدر نشده باشند، می باید- وجز این نشاید! که طنین حماقت و گاه طنین جنایت. می نگرد – اما اهل درون از بالا به پایین. روان را بلندیهایی است. فراسوی نیک و بد/نیچه/پاره 30.

shathyat.persianblog.ir

گاهِ چاکیدن - :: شطحیات ::

http://shathyat.persianblog.ir/post/6

شطح سخنی را گویند که ظاهر آن به شرع راست نبود اما حالی که آن سخن نتیجه آن حال است به حق باشد . آن را نی قبول باید کردن و نی رد شاید کردن . این تارنگار به روز نمیشود جز آنگاه که نگارنده ی آن در حال خلسه و خلود کف از دهانش جاری باشد . گاه چاکیدن سر ار بر ق ران دیوان. با رای پوش ، مرا ب ر کن به ب ر ،. از بی ب تی س ر راه را برخاست . تشکیک واحد ا ر روزگاران و ر ب ر ،. خ لس است دو رویه جهان ، چار پا . جدا اثر بند گوارش نیکرام. میراث استواری گزش پیچک. مس یهوه شگرف بیگانه می پوسد . دیگر وب نوشته های من.

sard.mihanblog.com

سرد

http://sard.mihanblog.com/post/archive/1386/2

وقتی که دستها می افتند. باز میخواند پرنده ای؟ چشمی که تر نگردد. دستی که پاک نکند. بازی کودکی خواهد داشت؟ و گونه ها غمگین. خاک را خواهد شست؟ و بوسه بر باران نمیزند. با تعجب لبها را نمیگیرند. تا چشم ها بزرگ تر شوند. عشق کتاب درد . فقط دست هایی افتاده. که سپید پوشیده اند . چشمها و دستانی که. چهارشنبه 12 اردیبهشت 1386.

sard.mihanblog.com

سرد

http://sard.mihanblog.com/post/category/1

چشمام باز شد و نور خام و تازه از گوشه چشمام به روحم رسید . صبح رو بیشتر دوست داشتم ، و لحظه ای رو که به زور از جام بلند میشدم . صورتم رو فرو کردم تو حوض حیاط ، خنکی آب ، . چقدر لذت بخش بود . وقتی سرم رو از آب خارج کردم نسیم خنک با دستای نرمش صورتم رو لمس کرد تا خنکی آب رو تصدیق کنه . هنوزم باید برای تهیه نون حرکت میکردم؟ یا باید به خونه بر میگشتم؟ یکیشون گفت : تیله آبیه من افتاد تو آب و رفت ، به سرعت لحظه زانو زدنم کنار جوب یادم اومد ، دستم رو کردم تو همون جیبم که سکه ها رو انداخته بودم ، وقتی دستم رو بی...