zemzemegarehayat.blogfa.com

shaghyegheman.blogfa.com

شقایق من - گل من کجایی؟

http://www.shaghyegheman.blogfa.com/post-29.aspx

آن دم که با تو باشم. محنت و غم سر آید. وان شب که بی تو باشم. جانم ز تن بر آید. پیش تو سر نهادم. ای فتنه ی دل و جان. تا از بلای عشقت. ما را چه بر سر آید. تا به کی همچو گل بی وفایی؟ بیا و ز رقیقان جدا شو. که آتشم بر جگر زد جدایی. نوشته شده در شنبه بیست و یکم آذر ۱۳۸۸ساعت 22:56 توسط آرزو. درین وبلاگ اشعار رهی معیری. امید است مورد قبول واقع شود. شب تهی از مهتاب(اشعار سیاوش کسرایی). مشعل افروخته(اشعار احمد شاملو). زمزمه گر حیات(سخنان دکتر علی شریعتی). دل دریا زده من(اشعار حمید مصدق).

shaghyegheman.blogfa.com

شقایق من - سایه ی آرمیده

http://www.shaghyegheman.blogfa.com/post-26.aspx

لاله ی داغدیده را مانم. کشت آفت رسیده را مانم. دست تقدیر از تو دورم کرد. گل از شاخ چیده را مانم. نتوان بسر گرفتنم از خاک. اشک از رخ چکیده را مانم. پیش خوبانم اعتباری نیست. جنس ارزان خریده را مانم. برق آفت در انتظار من است. سبزه ی نو دمیده را مانم. دست و پا می زنم به خون جگر. صید در خون تپیده را مانم. تو غزال رمیده را مانی. من کمان خمیده را مانم. به من افتادگی صفا بخشید. سایه ی آرمیده را مانم. در نهادم سیاهکاری نیست. پرتو افشان سپیده را مانم. گفتمش ای پری که را مانی؟ گفت:بخت رمیده را مانم.

shaghyegheman.blogfa.com

شقایق من -

http://www.shaghyegheman.blogfa.com/post-22.aspx

رفتیم و پای بر سر دنیا گذاشتیم. کار جهان به اهل جهان واگذاشتیم. چون آهوی رمیده ز و حشت سرای شهر. رفتیم و سر به دامن صحرا گذاشتیم. بالای هفت پرده ی نیلی است جای ما. پا چون حباب بر سر دریا گذاشتیم. ما را بس است جلوه گه شاهدان قدس. دنیا برای مردم دنیا گذاشتیم. کوتاه شد ز دامن ما دست حادثات. تا دست خود به گردن مینا گذاشتیم. شاهد که سر کشی نکند دلفریب نیست. فهم سخن به مردم دانا گذاشتیم. شاهد که سرکشی نکند دلفریب نیست. فهم سخن به مردم دانا گذاشتیم. در جستجوی یار دل آزار کس نبود. ایمن ز دشمنین که با دشمنیم دوست.

shaghyegheman.blogfa.com

شقایق من - من آن ناله بی اثرم

http://www.shaghyegheman.blogfa.com/post-32.aspx

من آن ناله بی اثرم. من آن ناله ی بی اثرم. که سوی دلی ره نبردم. منم آن اشکی که بر خاک ره فرو ریزد. منم آن خار که بر دامانی نیاویزد. نوای دل بی نوایم من. به گوش تو نا آشنایم من. از فغانم اثر می گریزد. وز شب من سحر می گریزد. من آن موج بی صبر و آرامم. که سر گشته و بی سرانجامم. خدایا خدایا به جز مهربانی چه کردم؟ که در آتش داغ و دردم. نه صبری که از وی جدا گردم. نه بختی که از غم رها گردم. چه حاصل از این. که در دل او. چه غم که شبی. به تاب و تبی. به جز مهربانی چه کردم من؟ که در آتش از داغ و دردم من.

shaghyegheman.blogfa.com

شقایق من - سوسن وحشی

http://www.shaghyegheman.blogfa.com/post-28.aspx

دوش تا آتش می از دل پیمانه دمید. نیمشب صبح جهانتاب ز میخانه دمید. روشنی بخش حریفان مه و خورشید نبود. آتشی بود که از باده ی مستانه دمید. چه غم از شمع فرو مرد که از پرتو عشق. نور مهتاب خاکستر پروانه دمید. عقل کوته نظر آهنگ نظر بازی کرد. تا پریزاد من امشب ز پری خانه دمید. جلوه ها کردم و نشناخت مرا اهل دلی. منم آن سوسن وحشی که به ویرانه دمید. آتش انگیز بود باده ی نوشین گویی. نفس گرم رهی از دل پیمانه دمید. نوشته شده در شنبه بیست و یکم آذر ۱۳۸۸ساعت 21:7 توسط آرزو. درین وبلاگ اشعار رهی معیری.

shaghyegheman.blogfa.com

شقایق من - آیینه ی صبح

http://www.shaghyegheman.blogfa.com/post-37.aspx

دارم دلی،صاف تر از سینه ی صبح. در پاکی و روشنی،چو آیینه ی صبح. پیکار حسود با من امروزی نیست. خفاش بود دشمن دیرینه ی صبح. نوشته شده در سه شنبه هفدهم فروردین ۱۳۸۹ساعت 23:26 توسط آرزو. درین وبلاگ اشعار رهی معیری. امید است مورد قبول واقع شود. شب تهی از مهتاب(اشعار سیاوش کسرایی). مشعل افروخته(اشعار احمد شاملو). زمزمه گر حیات(سخنان دکتر علی شریعتی). دل دریا زده من(اشعار حمید مصدق).

shaghyegheman.blogfa.com

شقایق من - گل من کجایی؟

http://www.shaghyegheman.blogfa.com/post-30.aspx

دارد شکایت ای گل. دل بی نهایت از تو. اما به لب نیارم. هرگز شکایت از تو. دل پر شکایت از غم. لب پر حکایت از تو. گل من کجایی کجایی؟ تا به کی همچو گل بی وفایی؟ بیا و ز رفیقان جدا شو. که آتشم بر جگر زد جدایی. نوشته شده در شنبه بیست و یکم آذر ۱۳۸۸ساعت 22:58 توسط آرزو. درین وبلاگ اشعار رهی معیری. امید است مورد قبول واقع شود. شب تهی از مهتاب(اشعار سیاوش کسرایی). مشعل افروخته(اشعار احمد شاملو). زمزمه گر حیات(سخنان دکتر علی شریعتی). دل دریا زده من(اشعار حمید مصدق).

shaghyegheman.blogfa.com

شقایق من - پاس دوستی

http://www.shaghyegheman.blogfa.com/post-20.aspx

بهر هر یاری که جان دادم به پاس دوستی. دشمنی ها کرد با من در لباس دوستی. کوه پابرجا گمان می کردش دردا که بود. از حبابی سست بنیان تر اساس دوستی. بس که رنج از دوستان باشد دل آزرده را. جای بیم دشمنی دارد هراس دوستی. جان فدا کردیم و یاران قدر ما نشناختند. کور بادا دیده ی حق ناشناس دوستی. دشمن خویشی رهی کز دوستداران دوروی. دشمنی بینی و خاموشی به پاس دوستی. نوشته شده در دوشنبه بیست و هفتم مهر ۱۳۸۸ساعت 20:4 توسط آرزو. درین وبلاگ اشعار رهی معیری. امید است مورد قبول واقع شود. شب تهی از مهتاب(اشعار سیاوش کسرایی).

shaghyegheman.blogfa.com

شقایق من - فریب چرخ

http://www.shaghyegheman.blogfa.com/post-35.aspx

تا نپنداری فلک،روزی به کس ارزان دهد. جان ستاند در بها گردون به هر کس نان دهد. ابر و گل در پرده گویندت حدیثی ،کاسمان. سازدت گریان،گرت یک دم لب خندان دهد. هر زمان سوزد،ز محرومی به داغ دیگرش. لاله آسا،هر که را رنگی در این بستان دهد. تا به زندان بلا گردند زندانی چو خضر. تشنه کامان را ،فریب از چشمه ی حیوان دهد. گر فلک نشناخت قدر من رهی عیبش مکن. ابله از کف گوهر نایاب را ،ارزان دهد. نوشته شده در سه شنبه هفدهم فروردین ۱۳۸۹ساعت 23:22 توسط آرزو. درین وبلاگ اشعار رهی معیری. امید است مورد قبول واقع شود.

shaghyegheman.blogfa.com

شقایق من - پایان شب

http://www.shaghyegheman.blogfa.com/post-21.aspx

رفت و نرفته نکهت گیسوی او هنوز. غرق گل است بسترم از بوی او هنوز. دوران شب ز بخت سیاهم به سر رسید. نگشوده تاری از خم گیسوی او هنوز. از من رمیده و جای به پهلوی غیر کرد. جانم نیارمیده به پهلوی او هنوز. دردا که سوخت خار و خس آشیان ما. نگرفته خانه در چمن کوی او هنوز. روزی فکند یار نگاهی به سوی غیر. باز است چشم حسرت من سوی او هنوز. یک بار چون نسیم صبا بر چمن گذشت. می آید از بنفشه و گل بوی او هنوز. روزی که داد دل به گل روی او رهی. مسکین نبود با خبر از خوی او هنوز. درین وبلاگ اشعار رهی معیری.